Het zetten van een sper is een goed tactisch aanvalswapen.

Er zijn verschillende vormen van sperren en zij kunnen in verschillende variaties worden gebruikt. Als de trainer een klein beetje fantasie heeft kan hij bepalen welke vorm van sperren het best past bij de speelsters en kan dan hieraan werken met relevante oefeningen.

De meest essentiële onderdelen voor een geslaagde sper zijn:

1. De aanzet kan zo lang mogelijk verborgen worden, zodat de tegenstander geen tegen maatregel kan ondernemen.
2. De sper is op tijd en precies. De sper wordt op het juiste moment geplaatst als de werpster zichzelf in een goede worppositie brengt.
3. De speelsters hebben een beginsignaal voor de sper: spelen van passes, stuiteren, oogcontact of iets, dat aangeeft dat het nu tijd is om het getrainde in praktijk te brengen (in starten, sperren , spelen van passes)

MAAR DENK ER AAN: alle sperren moeten volgens de spelregels worden uitgevoerd.

Het is toegestaan om de tegenstander te sperren of zij nu wel of niet in balbezit is.
Het is niet toegestaan om de tegenstander te sperren met armen, handen of benen..

Hieronder worden enige vormen van sperren genoemd:

1. Frontale sper – om een sper te zetten met je gezicht naar de tegenstander.
2. Frontale sper – om een sper te zetten met je rug naar de tegenstander.
3. Zijwaartse sper – om een sper te zetten met je gezicht naar de tegenstander
4. Zijwaartse sper – om een sper te zetten met je rug naar de tegenstander
5. Schuine sper – om een sper te zetten met je rug naar de tegenstander
6. Schuine sper – om een sper te zetten met je gezicht naar de tegenstander (Russische sper)


Over het oefenen van sperren.

Enkele van de oefeningen worden basisoefeningen genoemd, d.w.z. oefeningen waarbij de speelsters tijdens de trainingen steeds andere posities innemen. (zetter van de sper of werper).
.Maar zijn kunnen ook als verdedigsters en teamgenoten fungeren.
Deze basisoefeningen zijn vooral goed voor jeugdspeelsters, waar de speelsters leren de verschillende manieren van sperren voor de verschillende aanvalsposities te spelen. Hierdoor hebben zij meer mogelijkheden om gebruik te maken van sperren, onafhankelijk van hun eigen plaats in het veld..
Bij de andere oefeningen is het normaal, dat de speelsters altijd de oefeningen op hun eigen positie uitvoeren. Hierbij traint de speelster de specifieke onderdelen, die zij moet beheersen binnen het samenspel om tot een score te komen.
De speelsters kunnen echter soms van positie wisselen tijdens de trainingen om te kijken hoe het op die positie werkt. De oefeningen voor het zetten van de sper worden meestal weergegeven voor rechtshandige speelsters. Voor linkshandige speelsters kunnen de oefeningen omgekeerd worden getraind. Veel van de oefeningen kunnen aan beide zijden worden uitgevoerd. Het zorgt er voor, dat de speelsters meer all-round worden en minder afhankelijkzijn van hun normale positie.
Sperren bij spelsituaties/afronden:
De voorbeelden kunnen aangeven hoe een team in sommige snelle afrondingscombinaties, waarbij gebruik wordt gemaakt van een sper, tot een bepaalde scoringskans kan komen.
In de afrondingsfase moet worden op een natuurlijke wijze worden gevarieerd, afhankelijk van verdediging van de tegenstander.
Het spel in de afrondingsfase kan spontaan worden uitgevoerd, gebuikmakend van de basis, maar kan ook als systeem worden getraind. Het is belangrijk dat de speelsters weten hoe zij om moeten gaan met situaties, waarbij de een scoringskans niet tot stand komt of de tegenstander in een snelle tegenaanval gaat. voor.
Hieronder een aantal voorbeelden van de afrondingsfase.